Τα Τρίκαλα απελευθερώθηκαν απο την τυραννία

Καπότες πριν πολλά χρόνια, σε αυτά τα εδάφη που πατάμε σήμερα, τα πάταγαν οι Τούρκοι και γενικά όλες οι
Ασιάτιες μουσουλμανικές φυλές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ώσπου μια ημέρα, τους πήραμε φαλάγγι οι Έλληνες με τα καριοφίλια και τους διώξαμε στην Τουρκία.

Ο Τούρκος δήμαρχος τα είχε χαμένα, καθώς ο ελληνικός στρατός είχε απελευθέρωση την πόλη μας, και οι κάτοικοι εξαγριώθηκαν εναντίον του.

Ο Ηπειρώτης ποιητής Χρήστος Χρηστοβασίλης αρπάζει την ευκαιρία και απαγγέλλει το πατριωτικό του ποίημα:

«Αδέρφια καλωσήρθατε, αδέρφια αγαπημένα,
Με τον σταυρό στο φλάμπουρο, με τα σπαθιά ζωσμένα.
Σας επονέσαμε πολύ, καρτέρι κι ακαρτέρι
Ξαρματωμένοι και γυμνοί στο τούρκικο το χέρι.
Απ΄της σκλαβιάς το βογκητό κι από το στεναγμό μας
Εστράβωσαν τα μάτια μας τηρώντας και τηρώντας
Το δρόμο να μας έρθετε σαν αετοί πετώντας.
Να φέρετε τη λευτεριά, τη νεκρανάστασή μας
Και να ησυχάσει αδούλευτο το μαύρο το κορμί μας.
Αδέλφια λεοντόκαρδα, λιγάκι αναπαυθείτε
Μέσα εδώ στον τόπο μας, μα μην ξαρματωθείτε
Έχουμε δρόμο γλήγορα, κοιτάτε τι αντάρα
Σηκώνεται στην Ήπειρο, στο Λούρο, στη Χιμάρα
Έχουμε αδέλφια μέσα εκεί, αδέλφια αδικημένα
Κι αναστενάζουνε πικρά που μείναν σκλαβωμένα
Σκιάζονται, δεν δέχονται να είναι ακόμα δούλοι
Κι ο Τούρκος να τους κάθεται στα Γιάννενα, στο Σούλι».

Το ρολόι της απελευθέρωσης έγραφε 23-8-1888.