Παρέμβαση στο σπίτι του υπουργού επικρατείας Άκη Σκέρτσου

Την τελευταία δεκαετία η κοινωνία έχει βρεθεί αντιμέτωπη με μια καθολική συσπείρωση της επικοινωνιακής πολιτικής του κεφαλαίου γύρω από τα βαρβαρότερα ένστικτα της αγωνίας της επιβίωσης και του συντηρητισμού. Παρότι δεν είναι η πρώτη φορά στα χρονικά, τα νέα εργαλεία που επιστρατεύονται με κάθε απόπειρα, καταφέρνουν να ορίσουν ως κανονικότητα τη ματαιότητα και ως μόνη ορατή διέξοδο την κοινωνική ανθρωποφαγία. Κατ’ επέκταση αυτού, αναδεικνύεται η κυνικότητα, η απάθεια και ο σαδισμός ως ηγετικά προσόντα.

Μέσα σε όλο αυτό προστέθηκε και η πραγματικότητα της πανδημίας, η οποία ήρθε να λειτουργήσει ως ιδανικό επόμενο βήμα σε συνέχεια της οικονομικής κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ένα ακόμη άλλοθι για καταστολή και φόβητρο προς τον κόσμο της βάσης και μια επιπλέον ευκαιρία για τον οικονομικό στραγγαλισμό της. Όμως για την κυβέρνηση, η πανδημία αποτελεί δίκοπο μαχαίρι, καθώς αποκαλύπτονται πιο έντονα οι πολιτικές σκοπιμότητες που πουλάνε παραμύθια για το αόρατο χέρι της αγοράς που αυτορυθμίζεται ή για τα χαμένα μεγαλεία μια μικροαστικής τάξης που περιμένει να αποκατασταθούν.

Δίκοπο μαχαίρι έγιναν και οι δηλώσεις του Άκη Σκέρτσου, που ανέδειξαν το σαδισμό της πολιτικής του ταυτότητας, αλλά και το θράσος με το οποίο ψεύδεται προκειμένου να περισώσει την εύθραυστη εξουσία τους και τους μηχανισμούς που τη συντηρούν.

Ο Άκης Σκέρτσος είναι υπουργός επικρατείας, πρώην αρμόδιος για το συντονισμό κυβερνητικού έργου, διαχρονικά παρών σε πολλές κυβερνητικές θέσεις, έχει διατελέσει μεσολαβητής του μεγάλου κεφαλαίου ως γενικός διευθυντής του Σ.Ε.Β. και εν ολίγοις διαθέτει το τέλειο υπόβαθρο του σκληρού και κυνικού πολιτικού που τα λέει χωρίς ενδοιασμούς, όπως και έκανε αποκαλώντας τη δυνατότητα πρόσβασης της βάσης σε ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας ως πολυτέλεια και ανώφελο εγχείρημα. Δηλώσεις που ειπώθηκαν την ώρα που μετράμε χιλιάδες νεκρούς, ενώ παράλληλα οι κλινικάρχες συνεχίζουν να πλουτίζουν εξαιτίας της αδίστακτης κυβερνητικής πολιτικής.

Η κυνικότητα αυτή φυσικά προϋποθέτει και μια αίσθηση ασφαλείας, η οποία απορρέει από τις ορδές σωμάτων καταστολής που επιστρατεύουν. Ορδές από τις οποίες είναι πλέον τόσο εξαρτημένοι για την παρασιτική επιβίωση τους από τη βάση, που δεν έχουν επιλογή πάρα να γελοιοποιηθούν δημόσια με δηλώσεις ψευδοεπιστήμης και δημιουργικής ασάφειας για να προσπαθήσουν να πείσουν πως οι πραιτωριανοί τους δε μεταδίδουν τον ιό στην καθημερινή τους εργασία τραμπουκισμού. Σε αντίθεση με τους εφτά χιλιάδες υγειονομικούς που απολύθηκαν εν μέσω κορύφωσης της πανδημίας, τα σώματα ασφαλείας κρίνονται από τον Σκέρτσο και την κυβέρνηση πιο απαραίτητα, οπότε και είναι υπεράνω τήρησης πρωτοκόλλων υγείας που ισχύουν για τη βάση. Για την κυβέρνηση και την εξουσία είναι εξασφαλισμένο το πλέον πολυτελές σύστημα υγείας, δεν έχουν ανάγκη τους απολυμένους υγειονομικούς. Η μόνη τους ανάγκη είναι τα σώματα καταστολής που θα τους προστατεύσουν από την οργή της βάσης. Το καλύτερο πιστοποιητικό, τελικά, είναι να δέρνεις προς τη σωστή – για το κεφάλαιο – κατεύθυνση, αρκεί να μην πλησιάσει κάνεις το γυάλινο κάστρο τους.

Πολιτικοί όπως ο Σκέρτσος νομίζουν ότι έχουν την πολυτέλεια να μας εξαθλιώνουν και να μας εξαπατούν ταυτόχρονα, με δηλώσεις που θέτουν σε διαπραγμάτευση τις υπηρεσίες και τις ελευθερίες που δικαιούται η κοινωνία. Η μόνη απάντηση που θα πάρουν, είναι ότι η κοινωνία δικαιούται τα πάντα.

Καμία υποχώρηση σε πολιτικές θανάτου, κανένας διάλογος μαζί τους.

Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

Ρουβίκωνας

* Το βίντεο της παρέμβασης εδώ