Ρεπορτάζ
Τρίτη, Αυγούστου 25, 2020
Post Top Ad
Τρίτη, Αυγούστου 25, 2020
Ρεπορτάζ
Τρίτη, Αυγούστου 25, 2020
Θέλει φτιάξιμο ο δρόμος στην περιφερειακή οδό Τρικάλων. (ΦΩΤΟΣ)
ΔΙΕΘΝΗ
Τρίτη, Αυγούστου 25, 2020
Ακάρ: Η ελληνική αντι-Navtex αυξάνει την ένταση στην περιοχή
Επικαλούμενη τις σχέσεις της καλής γειτονίας απαντά στην ελληνική αντι-Navtex η Τουρκία, με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ να χαρακτηρίζει την κίνηση της Ελλάδας δραστηριότητα που κλιμακώνει την ένταση. Ο Τούρκος υπουργός δήλωσε ότι οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις θα συνεχιστούν με αποφασιστικότητα: "Οι ναυτικές μας δυνάμεις συνεχίζουν με εντατικό ρυθμό τις δραστηριότητες τους στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, είναι αποφασισμένες να προστατεύσουν τα δικαιώματα, το ενδιαφέρον και τα συμφέροντα του ευγενούς Έθνους μας και φέρνουν σε πέρας τα καθήκοντα τους όντας σε θέση να το πράξουν. Έχουμε δίκιο στις δραστηριότητές μας. Είμαστε αποφασισμένοι" και πρόσθεσε ότι η ανακοίνωση της Ελλάδας για την άσκηση, αναγγέλλοντας πεδίο που επικαλύπτει εν μέρει το πεδίο δραστηριότητας του ερευνητικού πλοίου Ορούτς Ρέις, "δεν αρμόζει στις σχέσεις καλής γειτονίας, στους κανόνες ναυσιπλοΐας, προκαλεί κινδύνους για τις ασφαλείς διελεύσεις πλοίων και αυξάνει την ένταση στην περιοχή".
Νωρίτερα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ανακοίνωσε την αντι-Navtex. Η Ελλάδα δεσμεύει με αγγελία NAVTEX περιοχή αεροναυτικών ασκήσεων εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην ευρύτερη περιοχή ΝΑ Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου και Νοτίως Καστελλορίζου. Η NAVTEX θα ισχύσει από τις πρωινές ώρες της 25ης Αυγούστου έως τις βραδινές ώρες της 27ης Αυγούστου 2020. Πρόκειται για αεροναυτικές ασκήσεις μόνο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, η οποία δεσμεύει και το τμήμα της παράνομης τουρκικής NAVTEX εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Ο Ακάρ πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ, τον αρχηγό των Χερσαίων Δυνάμεων, στρατηγό Ουμίτ Ντουντάρ, τον αρχηγό των Αεροπορικών Δυνάμεων, πτέραρχο Χασάν Κιουτσούκακγιουζ, τον αρχηγό των Ναυτικών Δυνάμεων, ναύαρχο Αντνάν Όζμπαλ και τους υφυπουργούς Εθνικής Άμυνας, Γιουνούς Εμρέ Καραοσμάνογλου, Αλπασλάν Καβακλίογλου και Μουχσίν Ντερέ.
Πηγή: Yeni Safak
https://www.enikos.gr/
Νωρίτερα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ανακοίνωσε την αντι-Navtex. Η Ελλάδα δεσμεύει με αγγελία NAVTEX περιοχή αεροναυτικών ασκήσεων εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην ευρύτερη περιοχή ΝΑ Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου και Νοτίως Καστελλορίζου. Η NAVTEX θα ισχύσει από τις πρωινές ώρες της 25ης Αυγούστου έως τις βραδινές ώρες της 27ης Αυγούστου 2020. Πρόκειται για αεροναυτικές ασκήσεις μόνο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, η οποία δεσμεύει και το τμήμα της παράνομης τουρκικής NAVTEX εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Ο Ακάρ πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ, τον αρχηγό των Χερσαίων Δυνάμεων, στρατηγό Ουμίτ Ντουντάρ, τον αρχηγό των Αεροπορικών Δυνάμεων, πτέραρχο Χασάν Κιουτσούκακγιουζ, τον αρχηγό των Ναυτικών Δυνάμεων, ναύαρχο Αντνάν Όζμπαλ και τους υφυπουργούς Εθνικής Άμυνας, Γιουνούς Εμρέ Καραοσμάνογλου, Αλπασλάν Καβακλίογλου και Μουχσίν Ντερέ.
Πηγή: Yeni Safak
https://www.enikos.gr/
Εγχώρια
Τρίτη, Αυγούστου 25, 2020
Σ. Πέτσας: Κυρώσεις στους μαθητές που δεν φορούν μάσκα (Video)
Βασικό σχέδιο που έχει η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της πανδημίας είναι
η χρήση μάσκας. Σήμερα προχώρησε λίγο παραπάνω ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος και προανήγγειλε κυρώσεις για όσους μαθητές δεν φορούν μάσκα
στο σχολείο.
Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας στην ΕΡΤ, ο κ. Πέτσας υποστήριξε πως: «Δεν πρέπει να τιμωρείται ένα παιδί για την ανευθυνότητα του γονέα του. Το βασικό είναι να πειστούν οι γονεις και οι μαθητές οτι είναι για την υγεία τους η χρήση μάσκας» είπε ο Σ. Πέτσας προσθέτοντας ότι θα υπάρχει πλέγμα κυρώσεων που θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.
Η κυβέρνηση μπορεί να μην είχε καν προνοήσει για την παροχή δωρεάν ούτε υφασμάτινων μασκών στα σχολεία αλλά το "πλέγμα κυρώσεων" το έχει έτοιμο όπως φαίνεται αφού θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.
Κατ. Μπρ.
https://www.avgi.gr/
Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας στην ΕΡΤ, ο κ. Πέτσας υποστήριξε πως: «Δεν πρέπει να τιμωρείται ένα παιδί για την ανευθυνότητα του γονέα του. Το βασικό είναι να πειστούν οι γονεις και οι μαθητές οτι είναι για την υγεία τους η χρήση μάσκας» είπε ο Σ. Πέτσας προσθέτοντας ότι θα υπάρχει πλέγμα κυρώσεων που θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.
Η κυβέρνηση μπορεί να μην είχε καν προνοήσει για την παροχή δωρεάν ούτε υφασμάτινων μασκών στα σχολεία αλλά το "πλέγμα κυρώσεων" το έχει έτοιμο όπως φαίνεται αφού θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.
Κατ. Μπρ.
https://www.avgi.gr/
Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2020
Κοινωνικά
Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2020
Θλίψη στο καλλιτεχνικό χώρο - Πέθανε ο Γιάννης Πουλόπουλος
άρθρα-απόψεις
Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2020
Μάσκα θα φορούν όλοι στα σχολεία;
Ποδόσφαιρο
Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2020
Η Μπάγερν Μονάχου πρωταθλήτρια Ευρώπης
Σε ένα ματς κουραστικό, χωρίς πολλά γκολ, και η Μπάγερν Μονάχου κέρδισε την Παρί Σεν Ζερμέν με 1-0 στον τελικό της Κυριακής για το Champions League.
Η Παρί Σεν Ζερμέν έχασε κάποιες κλασικές ευκαιρίες για γκολ, αλλά οι επιθετικοί ήταν εκνευριστικά άστοχοι.
Τέλος στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει ο καλύτερος, αλλά και ο τυχερός, μια καλή ευκαιρία της Μπάγερν Μονάχου με γκολ του Κομάν στο 59', και από εκεί το ματς κάπως ανέβηκε σε φάσεις για γκολ.
Το φτωχό σκορ με ένα γκολ, μαρτυρά πως το ματς δεν ήταν όμοιο με τον τελικό του Europa League.
Η Παρί Σεν Ζερμέν έχασε κάποιες κλασικές ευκαιρίες για γκολ, αλλά οι επιθετικοί ήταν εκνευριστικά άστοχοι.
Τέλος στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει ο καλύτερος, αλλά και ο τυχερός, μια καλή ευκαιρία της Μπάγερν Μονάχου με γκολ του Κομάν στο 59', και από εκεί το ματς κάπως ανέβηκε σε φάσεις για γκολ.
Το φτωχό σκορ με ένα γκολ, μαρτυρά πως το ματς δεν ήταν όμοιο με τον τελικό του Europa League.
Ετικέτες
άρθρα-απόψεις,
Ποδόσφαιρο
άρθρα-απόψεις
Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2020
Πώς να σταματήσετε το ρατσιστή μέσα σας
Ο γερουσιαστής της Iowa Steve King, δήλωσε πρόσφατα ότι μόνο η λευκή φυλή συνεισέφερε στον ανθρώπινο πολιτισμό σε αντίθεση με τις υπόλοιπες υπό-ομάδες. Παρά το γεγονός ότι του ζητήθηκε να εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε, δεν υποχώρησε. «Ο δυτικός πολιτισμός και η αμερικανική κουλτούρα είναι ανώτεροι», είπε συνδέοντας επίτηδες τα επίθετα δυτικός και αμερικανικός με το λευκός.
Στο συνέδριο στο οποίο βρέθηκε και έκανε αυτές τις δηλώσεις, κανένας σύνεδρος δεν τις αντέκρουσε. Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα δημόσιου λόγου που φαίνεται να πολώνει τη δημόσια σφαίρα και που εμπίπτει στην κατηγορία ρατσισμός – δηλαδή την αντίληψη κάποιου ότι κάποια φυλή είναι ανώτερη από κάποια άλλη.
Το παράδειγμα του κυρίου King ανήκει στην άμεση, συνειδητή προκατάληψη που κάποιος εκδηλώνει με το λόγο ή τη συμπεριφορά του, υποβαθμίζοντας την αξία μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων.
Όμως, πώς εξηγείται το γεγονός ότι τα αστυνομικά τμήματα προβαίνουν συχνότερα σε πράξεις βίας εναντίον έγχρωμων υπόπτων παρά λευκών σε μια εποχή που γίνεται μια σημαντική προσπάθεια από τα σώματα ασφαλείας να περιορίσουν τα ανάλογα περιστατικά;
Πώς εξηγείται το γεγονός ότι εταιρείες σύμμαχοι της πολυπολιτισμικότητας κάνουν φυλετικές διακρίσεις όταν πρόκειται να κάνουν προσλήψεις;
Γιατί άραγε ευσυνείδητοι καθηγητές τείνουν να τιμωρούν τους έγχρωμους φοιτητές πιο αυστηρά από τους λευκούς συμμαθητές τους;
Αυτές οι περιπτώσεις και άλλες αντίστοιχες, αποτελούν για τους επιστήμονες ενδείξεις φανερής διάκρισης και έμμεσης προκατάληψης – ασυνείδητες συχνά ακούσιες αντιδράσεις που μπορεί να οδηγούν τη συμπεριφορά μας.
Η διάκριση ανάμεσα στην άμεση και έμμεση προκατάληψη είναι σημαντική, γιατί μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των διακρίσεων σε όλα τα κοινωνικά πεδία, από τα αστυνομικά τμήματα στα σχολεία και τα σπίτια.
Αν το πρόβλημα μας είναι οι ρατσιστές, όπως ο κύριος Steve King, στις δηλώσεις του οποίου αναφερθήκαμε παραπάνω, τότε η λύση είναι να τους αναγνωρίσουμε και να περιορίσουμε τη σφαίρα της επιρροής τους. Αυτό είναι αναγκαίο να συμβεί, όπως όταν για παράδειγμα ο David Brown ανέλαβε τη διοίκηση της αστυνομίας του Dallas και απομάκρυνε 70 αστυνομικούς από την ενεργό δράση. Τα παράπονα για άσκηση υπερβολικής βίας μειώθηκαν σε ποσοστό 64%.
Ωστόσο νέα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η προκατάληψη κατά κάποιων συγκεκριμένων ομάδων δεν περιορίζεται σε ορισμένο αριθμό ανθρώπων, αλλά ότι αποτελεί μια εσωτερική σύγκρουση που μας αφορά όλους.
Από το 2010 όταν εκδώσαμε το βιβλίο «Γεννιόμαστε ρατσιστές;» (Are we born racists?) στο οποίο διερευνούσαμε τις φυλετικές διακρίσεις ως νευρολογικές και ψυχικές διεργασίες, έχουν υπάρξει όλο και περισσότερες έρευνες σχετικά με τις αυτόματες και μετρήσιμες αντιδράσεις που έχουν οι άνθρωποι απέναντι στους άλλους και τις ανεπαίσθητες και ασυνείδητες συμπεριφορές που επηρεάζουν τις σχέσεις μας, από περιπτώσεις όπως ένας απλός αστυνομικός έλεγχος έως την περίπτωση που τα χαρακτηριστικά του προσώπου ενός κατηγορούμενου μπορεί να επηρεάσουν την απόφαση των ενόρκων ακόμα και να οδηγήσουν σε θανατική ποινή.
Πέρσι το καλοκαίρι, το Greater Good, δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα ερευνητών και εκπροσώπων της αστυνομίας, προκειμένου να περιορίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις των διακρίσεων στο σύστημα της δικαιοσύνης. Ωστόσο αυτή η έρευνα δεν απευθύνεται σε αστυνομικούς και δικαστές – μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, το λόγο για τον οποίο δεν διαφέρουμε και τόσο στον τρόπο σκέψης σε σχέση με έναν αστυνομικό που πυροβολεί έναν άοπλο ύποπτο.
Πράγματι, το γεγονός ότι η προκατάληψη λειτουργεί υπό τον ουδό, αλλά επηρεάζει τη συμπεριφορά μας – είτε τραβάμε τη σκανδάλη ενός όπλου, είτε αξιολογούμε ένα βιογραφικό σημείωμα ή νουθετούμε τα παιδιά μας – μπορεί να πλήξει σοβαρά την αυτό-εικόνα μας. Αν τρέφω κάποιο είδος διακριτικό ρατσισμό αυτό σημαίνει ότι δεν δεσμεύομαι υπέρ των αξιών της δικαιοσύνης και της ισότητας; Είμαι άραγε κατά βάθος ρατσιστής; Η απάντηση είναι και ναι και όχι.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ.
– Από τη διάκριση στην προκατάληψη
Όταν φέρνουμε στο μυαλό μας τους ρατσιστές, σκεφτόμαστε ανθρώπους όπως οι αστυνομικοί που συνελήφθησαν να ανταλλάσσουν υποτιμητικά μηνύματα για μειονότητες ή πολιτικούς όπως ο King. Οι δηλώσεις τους μπορεί να σοκάρουν τους περισσότερους από εμάς με τον παλιομοδίτικο ρατσισμό τους τον οποίο υποστηρίζουν ανοιχτά. Αυτός ο τύπος ρατσισμού χαρακτήριζε τις ιδέες και τη συμπεριφορά πολλών ομάδων του 1950, ο λόγος των οποίων επανέρχεται στη δημόσια σφαίρα σήμερα.
Ο σύγχρονος δημόσιος λόγος για τις διακρίσεις παρ΄ όλ’ αυτά περιλαμβάνει και ανθρώπους που λένε ότι δεν επιθυμούν να είναι ρατσιστές. Ενδείξεις αυτής της τάσης αναδύθηκαν όταν οι αρνητικές στάσεις και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για τις μειονοτικές ομάδες περιθωριοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1960 και 1970 και πολλοί άνθρωποι αισθάνθηκαν κοινωνικά καταπιεσμένοι, φοβούμενοι ότι θα «συλληφθούν» να λένε κάτι ρατσιστικό – οδηγούμενοι από την στροφή της κυρίαρχου λόγου προς την «πολιτική ορθότητα». Αυτή η σύμβαση δεν αποτελούσε βεβαίως εγγύηση αληθινών συναισθημάτων, αλλά μάλλον μια έκφραση απόψεων με κομψότητα, ώστε να αποκρύπτεται μια μη κοινωνικά αποδεκτή στάση. Όπως έχουν δηλώσει πολλοί υποστηρικτές του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Donald Trump: «λέει αυτά που σκέφτονται όλοι, αλλά δεν τα λένε είτε επειδή είναι ευγενικοί ή επειδή φοβούνται». Αυτή η αντίληψη, παρουσιάζει κάποιον όπως ο Πρόεδρος Trump να μοιάζει «έντιμος» και κάνει εκείνους που μιλούν για την ισότητα να μοιάζουν «ανειλικρινείς».
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ένα άτομο (ή ένας θεσμός) ειλικρινά αξιολογεί θετικά την ισότητα, αλλά εμπλέκεται σε πράξεις ή συμπεριφορές που υποδηλώνουν προκατάληψη. Σε πολλές έρευνες βρίσκουμε ενδείξεις διακρίσεων κατά των έγχρωμων στη συνταγογράφηση αναλγητικών, αλλά και σε άλλα είδη παροχής ιατρικών υπηρεσιών. Τα ευρήματα μιας μελέτης επιβεβαίωσαν ότι οι υποψήφιοι που είχαν αφροαμερικανικά ονόματα είχαν λιγότερες πιθανότητες να τους καλέσουν σε συνέντευξη για δουλειά. Παρά τις διαβεβαιώσεις των δικαστηρίων για ισονομία, η συνάφεια ανάμεσα στις συχνότερες καταδίκες και τη φυλετική διάκριση επιβεβαιώνεται ξανά.
Σε πολλούς ανθρώπους ακόμα και η πιθανότητα να θεωρηθούν ανακόλουθοι λέγοντας κάτι και εννοώντας κάτι άλλο, φαίνεται απειλητική και διαταρακτική. Αυτή η απειλή έχει όνομα: απεχθής ρατσισμός και αναφέρεται στο είδος του ρατσισμού που φέρνει σε αντιπαράθεση τις προκαταλήψεις με τις συνειδητές τους σκέψεις και αξίες. Το άτομο το βιώνει αυτό ως σύγκρουση ειδικά στις κοινωνικές συνθήκες κατά τις οποίες χρειάζεται να έρθει σε επαφή με ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων, τις οποίες εντέλει φοβάται και αποφεύγει. Σε μια έρευνα του 2008, για παράδειγμα, οι λευκοί συμμετέχοντες που κλήθηκαν να συζητήσουν για τις φυλετικές διακρίσεις με έναν άλλο συμμετέχοντα που ήταν έγχρωμος, επέλεξαν να καθίσουν σε απόσταση από αυτόν χωρίς αυτή η επιλογή τους να αποτελεί παράγοντα πρόβλεψης των απόψεών τους για τις φυλετικές διακρίσεις. Αντ’ αυτού, ο παράγοντας πρόβλεψης της εκδήλωσης φυλετικών διακρίσεων αποτέλεσε ο φόβος τους να μην θεωρηθούν ρατσιστές. Σε αυτούς του είδους τις καταστάσεις, δημιουργούμε έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο αρνητικών διαφυλετικών σχέσεων και προκειμένου να τις αποφύγουμε μπορεί να αρχίσουμε να αποφεύγουμε την επαφή με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων γενικά. Κι όμως αυτή η συμπεριφορά μπορεί να ενισχύσει τις φυλετικές διακρίσεις και τους διαχωρισμούς.
-Πώς καταλήξαμε να γίνουμε ρατσιστές;
Αυτές οι συμπεριφορές βρίσκουν εξηγήσεις στη νευροεπιστήμη. Ακούμε συχνά αναφορές στο μεταιχμιακό ή «ερπετικό» σύστημα του εγκεφάλου που αντιδρά στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος με την ίδια χάρη με αυτή ενός αλιγάτορα. Το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου μας ενεργοποιείται άμεσα, ερήμην μας και πυροδοτεί αντανακλαστικές αντιδράσεις φυγής ή πάλης προκειμένου να μας βοηθήσει να επιβιώσουμε στις απειλητικές συνθήκες διαβίωσης του παρελθόντος. Η αμυγδαλή, κατέχει κεντρική σημασία σε αυτή την αφήγηση της (προ)ιστορίας μας και την τοποθετεί στο κέντρο της συντελεστικής μάθησης αντιδράσεων σε φοβικά ερεθίσματα.
Ερευνητές όπως οι Elizabeth Phelps και Mahzarin Banaji, διαπίστωσαν ότι το να βλέπει κάποιος φωτογραφίες ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές ενεργοποιεί την αμυγδαλή με διαφορετικό τρόπο. Ο συσχετισμός της προκατάληψης με τη δραστηριότητα της αμυγδαλής, αποτελεί την αφορμή να υποστηρίξει κάποιος ότι οι προκαταλήψεις δεν είναι μόνο ασυνείδητες, αλλά και βιολογικά προκαθορισμένες – ένα μέρος της κληρονομιάς μας. Αυτή η αντίληψη μας περιορίζει στο να σκεφτούμε ότι δεν μπορούμε παρά να περιορίσουμε αυτές τις αντιδράσεις και όχι να τις ξεπεράσουμε έστω και σταδιακά.
Πιο πρόσφατες έρευνες – συχνά από τους ίδιους επιστήμονες – αμφισβητούν το κεντρικό επιχείρημα αυτού του αφηγήματος. Η αμυγδαλή βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος για μια ακόμη φορά. Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι η αμυγδαλή δεν αντιδρά σε αποκλειστικά φοβικά ερεθίσματα και είναι εξαιρετικά ευαισθητοποιημένη σε συναισθηματικά φορτισμένες πληροφορίες που προέρχονται από το περιβάλλον. Αυτή είναι μια μικρή, αλλά σημαντική διαφοροποίηση που υποδηλώνει ότι ανάλογα με την εργασία ή την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε, η αμυγδαλή είναι ικανή να προκαλεί διαφοροποιημένες αντιδράσεις. Ερευνητές διαπίστωσαν ότι πράγματι στην περίπτωση των αρνητικών προκαταλήψεων, ενεργοποιούνταν η αμυγδαλή όπως και στις προηγούμενες μελέτες. Ωστόσο, παρατηρήθηκε ενεργοποίηση της αμυγδαλής ακόμα και όταν οι συμμετέχοντες ήταν θετικά διακείμενοι στα πρόσωπα που έβλεπαν. Όταν στη συνέχεια αξιολογήθηκαν πρόσωπα με κλίμακα που στη μια της άκρη είχε ακραία αρνητικές και στην άλλη ακραία θετικές τιμές, οι αντιδράσεις της αμυγδαλής διέτρεξαν όλους τους βαθμούς της κλίμακας. Με άλλα λόγια, η αμυγδαλή δεν είναι απλά το κέντρο του φόβου και η ενεργοποίησή της δεν υποδηλώνει πάντοτε προκατάληψη.
Σε μια άλλη έρευνα, οι επιστήμονες έβαλαν τους συμμετέχοντες να χωρίσουν τους ανθρώπους των φωτογραφιών σε κάποιες κατηγορίες, η μια σχετική με την φυλή τους και η άλλη σε ομάδα που περιελάμβανε όλες τις φυλές. Οι επιστήμονες παρατήρησαν με ενδιαφέρον ότι η αμυγδαλή δεν εστίαζε στην πληροφορία της φυλής, αλλά αντιδρούσε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εργασίας που είχαν να κάνουν οι συμμετέχοντες. Αυτό μας λέει ότι η λειτουργία της αμυγδαλής δεν προϋποτίθεται ότι περιλαμβάνει τη φυλετική διάκριση, αλλά ότι περισσότερο εντοπίζει την κοινωνική κατάσταση και απαντά στην κοινωνική κατηγοριοποίηση που έχει σημασία σε κάθε δεδομένη στιγμή.
Αντί να διαψεύσουν την εξελικτική προσέγγιση, αυτά τα ευρήματα απλώς μας προκαλούν να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας για τη χρησιμότητα της κοινωνικής κατηγοριοποίησης ακόμα και στην αυγή της ανθρωπότητας – μπορεί να ήταν απαραίτητο να αναγνωρίζουμε άμεσα ένα μέλος της εξω-ομάδας με φυλετικά κριτήρια και εξίσου βοηθητικό να εντοπίζουμε γρήγορα αν ένα μέλος της δικής μας ομάδας ανήκει σε μια γειτονική εχθρική φυλή. Αν αναλογιστούμε ότι οι διαχωρισμοί ανάμεσα στην ενδο-ομάδα και την εξω-ομάδα δεν εμπίπτουν σε φυλετικές κατηγορίες, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η φυλή δεν είναι αποκλειστικά βιολογικά καθορισμένη, αλλά μια κοινωνική κατασκευή με μια σημασία την οποία αναγνωρίζει η αμυγδαλή μας. Με άλλα λόγια, αν ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στην γρήγορη επεξεργασία της πληροφορίας που έχει κοινωνική αξία, μπορεί να είναι στο χέρι μας να επανακαθορίσουμε τι είναι κοινωνικά σημαντικό. Και ίσως αντί να υποχρεωνόμαστε να συγκαλύπτουμε τις προκαταλήψεις μας και να βιώνουμε τη σύγχυση της σύγκρουσης του ασυνειδήτου με το υπερεγώ, η τρέχουσα άποψη των επιστημόνων προτείνει να αξιολογήσουμε εκ νέου το κοινωνικό μας περιβάλλον με τρόπο που να μην αντιλαμβάνεται τη φυλή ως την πιο σημαντική πληροφορία.
-5 τρόποι για να εμποδίσετε το ρατσιστή μέσα σας
Ποιες είναι οι συνέπειες αυτού του νέου τρόπου σκέψης γύρω από τη λειτουργία του εγκεφάλου σε σχέση με την κατανόηση της προκατάληψης και με ποιο τρόπο μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να περιορίσουμε τις προκαταλήψεις μας;
Αρχικά αυτή η νέα γνώση για τον εγκέφαλο αποκαλύπτει ότι δεν πρόκειται για ένα διαβαθμισμένο όργανο που μαρτυρά μονάχα την πρόοδο του είδους μας. Αντί να σκεφτόμαστε με όρους δυϊσμού – πρωτόγονος/εξελιγμένος, συναίσθημα/σκέψη, μεταιχμιακό σύστημα/νεοφλοιός, κατανοούμε σήμερα πόσο πιο πολύπλοκος είναι ο εγκέφαλος.
Πέρα από αυτή τη γνώση, τα νέα ευρήματα των ερευνών δείχνουν ότι οι αυτόματες διεργασίες μας (επομένως και οι προκαταλήψεις μας) δεν είναι αμετάβλητες και ότι μπορούμε να αναπτύξουμε νέα πρότυπα συμπεριφοράς που θα γίνουν μέρος της φύσης μας.
Ένα καθημερινό παράδειγμα για το πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε ότι κανείς από εμάς δεν γεννιέται γνωρίζοντας πώς να οδηγεί, αλλά οι περισσότεροι ενήλικες δεν αναρωτιούνται καν για την ικανότητα τους αυτή και πώς την απέκτησαν.
Κάποια μέρα και η ισότητα μπορεί να γίνει όπως η οδήγηση: μια δεξιότητα που κάποτε μάθαμε, αλλά είναι πια δεύτερη φύση για εμάς.
Με ποιο τρόπο μπορείτε λοιπόν να εμποδίσετε το ρατσιστή μέσα σας;
Υπάρχουν πολλοί φυσικά, αλλά εδώ προτείνουμε έξι, εμπνευσμένους από τις έρευνες στις οποίες αναφερθήκαμε νωρίτερα.
Δεσμευτείτε ενεργά στις αρχές της ισότητας.
Αναγνωρίστε ότι οι προκαταλήψεις δεν σας αντιπροσωπεύουν όσο οι αξίες σας και προσδιορίζεστε εξίσου από το ασυνείδητο όσο και το συνειδητό σας εαυτό.
Αναγνωρίστε τις διαφοροποιήσεις, μην προσποιείστε ότι δεν σας αφορούν.
Επιδιώξτε να δημιουργήσετε φιλικές σχέσεις με διαφορετικούς ανθρώπους για να αυξήσετε την εξοικείωση του εγκεφάλου σας με την ετερότητα και να διευρύνετε τον ορίζοντά σας.
Είναι φυσικό να εστιάζετε στις διαφορές των ανθρώπων γύρω σας, αλλά προσπαθήστε συνειδητά να αναγνωρίστε τα κοινά σημεία, κοινά ενδιαφέροντα και τους στόχους που μπορεί να σας συνδέουν με τους άλλους ανθρώπους.
Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με περιστατικά απροκάλυπτης προκατάληψης, αντιδράστε. Γιατί; Επειδή αυτό θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε και να ενισχύσετε ένα πρότυπο συμπεριφοράς για τον ίδιο σας τον εαυτό και τους ανθρώπους γύρω σας παρέχοντας ταυτόχρονα βοήθεια σε εκείνους που γίνονται αποδέκτες της προκατάληψης και των διακρίσεων.
Αυτά τα βήματα μπορείτε να τα κάνετε σήμερα, ενώ περιμένετε τον κόσμο να αλλάξει.
Όμως, οι έρευνες και τα αποτελέσματά τους δεν αφορούν μόνο προσωπικά τον καθέναν από εμάς. Η στιγμιαία αντίδραση του αστυνομικού που πυροβολεί έναν άοπλο έγχρωμο μπορεί να μην διαφέρει και τόσο από τη δική σου.
Αντί να αναρωτιόμαστε αν κάποιος είναι ρατσιστής μπορούμε να επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε τρόπους ώστε το κοινωνικό μας περιβάλλον να είναι δυσμενές στην εκδήλωση τέτοιων φαινομένων χωρίς να πιστεύουμε σε «μαγικές» λύσεις.
Αναγνωρίζοντας την προκατάληψη ως μέρος της δομής του εγκεφάλου μας μπορούμε να αναζητήσουμε τρόπους αποτελεσματικής, αλλά λιγότερο θανατηφόρας αστυνόμευσης. Μπορούμε να διεκδικήσουμε οικονομική ισότητα ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες ώστε να μειώσουμε το άγχος που βιώνουν οι κοινότητες που γίνονται αποδέκτες διακρίσεων.
Τι μπορούν να κάνουν οι σχολικές περιφέρειες για να εξασφαλίσουν ότι οι δάσκαλοι θα αλληλεπιδρούν θετικά με κάθε άνθρωπο;
Με ποιο τρόπο η εκπαίδευση μπορεί να τους βοηθήσει να μειώσουν τις προκαταλήψεις τους;
Υπάρχουν πολλά πεδία μέσω των οποίων μπορείτε να εργαστείτε ενάντια στις προκαταλήψεις και της διακρίσεις, όμως όλα αυτά έχουν ένα κοινό σημείο: εμάς. Είμαστε ίσως μέρος του προβλήματος και μπορούμε όλοι να γίνουμε μέρος της λύσης.
Greater Good
Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA, υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
Από τους Jeremy Adam Smith και Rodolfo Mendoza-Denton
https://www.tromaktiko.gr
ΠΗΓΗ
Στο συνέδριο στο οποίο βρέθηκε και έκανε αυτές τις δηλώσεις, κανένας σύνεδρος δεν τις αντέκρουσε. Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα δημόσιου λόγου που φαίνεται να πολώνει τη δημόσια σφαίρα και που εμπίπτει στην κατηγορία ρατσισμός – δηλαδή την αντίληψη κάποιου ότι κάποια φυλή είναι ανώτερη από κάποια άλλη.
Το παράδειγμα του κυρίου King ανήκει στην άμεση, συνειδητή προκατάληψη που κάποιος εκδηλώνει με το λόγο ή τη συμπεριφορά του, υποβαθμίζοντας την αξία μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων.
Όμως, πώς εξηγείται το γεγονός ότι τα αστυνομικά τμήματα προβαίνουν συχνότερα σε πράξεις βίας εναντίον έγχρωμων υπόπτων παρά λευκών σε μια εποχή που γίνεται μια σημαντική προσπάθεια από τα σώματα ασφαλείας να περιορίσουν τα ανάλογα περιστατικά;
Πώς εξηγείται το γεγονός ότι εταιρείες σύμμαχοι της πολυπολιτισμικότητας κάνουν φυλετικές διακρίσεις όταν πρόκειται να κάνουν προσλήψεις;
Γιατί άραγε ευσυνείδητοι καθηγητές τείνουν να τιμωρούν τους έγχρωμους φοιτητές πιο αυστηρά από τους λευκούς συμμαθητές τους;
Αυτές οι περιπτώσεις και άλλες αντίστοιχες, αποτελούν για τους επιστήμονες ενδείξεις φανερής διάκρισης και έμμεσης προκατάληψης – ασυνείδητες συχνά ακούσιες αντιδράσεις που μπορεί να οδηγούν τη συμπεριφορά μας.
Η διάκριση ανάμεσα στην άμεση και έμμεση προκατάληψη είναι σημαντική, γιατί μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των διακρίσεων σε όλα τα κοινωνικά πεδία, από τα αστυνομικά τμήματα στα σχολεία και τα σπίτια.
Αν το πρόβλημα μας είναι οι ρατσιστές, όπως ο κύριος Steve King, στις δηλώσεις του οποίου αναφερθήκαμε παραπάνω, τότε η λύση είναι να τους αναγνωρίσουμε και να περιορίσουμε τη σφαίρα της επιρροής τους. Αυτό είναι αναγκαίο να συμβεί, όπως όταν για παράδειγμα ο David Brown ανέλαβε τη διοίκηση της αστυνομίας του Dallas και απομάκρυνε 70 αστυνομικούς από την ενεργό δράση. Τα παράπονα για άσκηση υπερβολικής βίας μειώθηκαν σε ποσοστό 64%.
Ωστόσο νέα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η προκατάληψη κατά κάποιων συγκεκριμένων ομάδων δεν περιορίζεται σε ορισμένο αριθμό ανθρώπων, αλλά ότι αποτελεί μια εσωτερική σύγκρουση που μας αφορά όλους.
Από το 2010 όταν εκδώσαμε το βιβλίο «Γεννιόμαστε ρατσιστές;» (Are we born racists?) στο οποίο διερευνούσαμε τις φυλετικές διακρίσεις ως νευρολογικές και ψυχικές διεργασίες, έχουν υπάρξει όλο και περισσότερες έρευνες σχετικά με τις αυτόματες και μετρήσιμες αντιδράσεις που έχουν οι άνθρωποι απέναντι στους άλλους και τις ανεπαίσθητες και ασυνείδητες συμπεριφορές που επηρεάζουν τις σχέσεις μας, από περιπτώσεις όπως ένας απλός αστυνομικός έλεγχος έως την περίπτωση που τα χαρακτηριστικά του προσώπου ενός κατηγορούμενου μπορεί να επηρεάσουν την απόφαση των ενόρκων ακόμα και να οδηγήσουν σε θανατική ποινή.
Πέρσι το καλοκαίρι, το Greater Good, δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα ερευνητών και εκπροσώπων της αστυνομίας, προκειμένου να περιορίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις των διακρίσεων στο σύστημα της δικαιοσύνης. Ωστόσο αυτή η έρευνα δεν απευθύνεται σε αστυνομικούς και δικαστές – μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, το λόγο για τον οποίο δεν διαφέρουμε και τόσο στον τρόπο σκέψης σε σχέση με έναν αστυνομικό που πυροβολεί έναν άοπλο ύποπτο.
Πράγματι, το γεγονός ότι η προκατάληψη λειτουργεί υπό τον ουδό, αλλά επηρεάζει τη συμπεριφορά μας – είτε τραβάμε τη σκανδάλη ενός όπλου, είτε αξιολογούμε ένα βιογραφικό σημείωμα ή νουθετούμε τα παιδιά μας – μπορεί να πλήξει σοβαρά την αυτό-εικόνα μας. Αν τρέφω κάποιο είδος διακριτικό ρατσισμό αυτό σημαίνει ότι δεν δεσμεύομαι υπέρ των αξιών της δικαιοσύνης και της ισότητας; Είμαι άραγε κατά βάθος ρατσιστής; Η απάντηση είναι και ναι και όχι.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ.
– Από τη διάκριση στην προκατάληψη
Όταν φέρνουμε στο μυαλό μας τους ρατσιστές, σκεφτόμαστε ανθρώπους όπως οι αστυνομικοί που συνελήφθησαν να ανταλλάσσουν υποτιμητικά μηνύματα για μειονότητες ή πολιτικούς όπως ο King. Οι δηλώσεις τους μπορεί να σοκάρουν τους περισσότερους από εμάς με τον παλιομοδίτικο ρατσισμό τους τον οποίο υποστηρίζουν ανοιχτά. Αυτός ο τύπος ρατσισμού χαρακτήριζε τις ιδέες και τη συμπεριφορά πολλών ομάδων του 1950, ο λόγος των οποίων επανέρχεται στη δημόσια σφαίρα σήμερα.
Ο σύγχρονος δημόσιος λόγος για τις διακρίσεις παρ΄ όλ’ αυτά περιλαμβάνει και ανθρώπους που λένε ότι δεν επιθυμούν να είναι ρατσιστές. Ενδείξεις αυτής της τάσης αναδύθηκαν όταν οι αρνητικές στάσεις και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για τις μειονοτικές ομάδες περιθωριοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1960 και 1970 και πολλοί άνθρωποι αισθάνθηκαν κοινωνικά καταπιεσμένοι, φοβούμενοι ότι θα «συλληφθούν» να λένε κάτι ρατσιστικό – οδηγούμενοι από την στροφή της κυρίαρχου λόγου προς την «πολιτική ορθότητα». Αυτή η σύμβαση δεν αποτελούσε βεβαίως εγγύηση αληθινών συναισθημάτων, αλλά μάλλον μια έκφραση απόψεων με κομψότητα, ώστε να αποκρύπτεται μια μη κοινωνικά αποδεκτή στάση. Όπως έχουν δηλώσει πολλοί υποστηρικτές του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Donald Trump: «λέει αυτά που σκέφτονται όλοι, αλλά δεν τα λένε είτε επειδή είναι ευγενικοί ή επειδή φοβούνται». Αυτή η αντίληψη, παρουσιάζει κάποιον όπως ο Πρόεδρος Trump να μοιάζει «έντιμος» και κάνει εκείνους που μιλούν για την ισότητα να μοιάζουν «ανειλικρινείς».
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ένα άτομο (ή ένας θεσμός) ειλικρινά αξιολογεί θετικά την ισότητα, αλλά εμπλέκεται σε πράξεις ή συμπεριφορές που υποδηλώνουν προκατάληψη. Σε πολλές έρευνες βρίσκουμε ενδείξεις διακρίσεων κατά των έγχρωμων στη συνταγογράφηση αναλγητικών, αλλά και σε άλλα είδη παροχής ιατρικών υπηρεσιών. Τα ευρήματα μιας μελέτης επιβεβαίωσαν ότι οι υποψήφιοι που είχαν αφροαμερικανικά ονόματα είχαν λιγότερες πιθανότητες να τους καλέσουν σε συνέντευξη για δουλειά. Παρά τις διαβεβαιώσεις των δικαστηρίων για ισονομία, η συνάφεια ανάμεσα στις συχνότερες καταδίκες και τη φυλετική διάκριση επιβεβαιώνεται ξανά.
Σε πολλούς ανθρώπους ακόμα και η πιθανότητα να θεωρηθούν ανακόλουθοι λέγοντας κάτι και εννοώντας κάτι άλλο, φαίνεται απειλητική και διαταρακτική. Αυτή η απειλή έχει όνομα: απεχθής ρατσισμός και αναφέρεται στο είδος του ρατσισμού που φέρνει σε αντιπαράθεση τις προκαταλήψεις με τις συνειδητές τους σκέψεις και αξίες. Το άτομο το βιώνει αυτό ως σύγκρουση ειδικά στις κοινωνικές συνθήκες κατά τις οποίες χρειάζεται να έρθει σε επαφή με ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων, τις οποίες εντέλει φοβάται και αποφεύγει. Σε μια έρευνα του 2008, για παράδειγμα, οι λευκοί συμμετέχοντες που κλήθηκαν να συζητήσουν για τις φυλετικές διακρίσεις με έναν άλλο συμμετέχοντα που ήταν έγχρωμος, επέλεξαν να καθίσουν σε απόσταση από αυτόν χωρίς αυτή η επιλογή τους να αποτελεί παράγοντα πρόβλεψης των απόψεών τους για τις φυλετικές διακρίσεις. Αντ’ αυτού, ο παράγοντας πρόβλεψης της εκδήλωσης φυλετικών διακρίσεων αποτέλεσε ο φόβος τους να μην θεωρηθούν ρατσιστές. Σε αυτούς του είδους τις καταστάσεις, δημιουργούμε έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο αρνητικών διαφυλετικών σχέσεων και προκειμένου να τις αποφύγουμε μπορεί να αρχίσουμε να αποφεύγουμε την επαφή με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων γενικά. Κι όμως αυτή η συμπεριφορά μπορεί να ενισχύσει τις φυλετικές διακρίσεις και τους διαχωρισμούς.
-Πώς καταλήξαμε να γίνουμε ρατσιστές;
Αυτές οι συμπεριφορές βρίσκουν εξηγήσεις στη νευροεπιστήμη. Ακούμε συχνά αναφορές στο μεταιχμιακό ή «ερπετικό» σύστημα του εγκεφάλου που αντιδρά στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος με την ίδια χάρη με αυτή ενός αλιγάτορα. Το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου μας ενεργοποιείται άμεσα, ερήμην μας και πυροδοτεί αντανακλαστικές αντιδράσεις φυγής ή πάλης προκειμένου να μας βοηθήσει να επιβιώσουμε στις απειλητικές συνθήκες διαβίωσης του παρελθόντος. Η αμυγδαλή, κατέχει κεντρική σημασία σε αυτή την αφήγηση της (προ)ιστορίας μας και την τοποθετεί στο κέντρο της συντελεστικής μάθησης αντιδράσεων σε φοβικά ερεθίσματα.
Ερευνητές όπως οι Elizabeth Phelps και Mahzarin Banaji, διαπίστωσαν ότι το να βλέπει κάποιος φωτογραφίες ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές ενεργοποιεί την αμυγδαλή με διαφορετικό τρόπο. Ο συσχετισμός της προκατάληψης με τη δραστηριότητα της αμυγδαλής, αποτελεί την αφορμή να υποστηρίξει κάποιος ότι οι προκαταλήψεις δεν είναι μόνο ασυνείδητες, αλλά και βιολογικά προκαθορισμένες – ένα μέρος της κληρονομιάς μας. Αυτή η αντίληψη μας περιορίζει στο να σκεφτούμε ότι δεν μπορούμε παρά να περιορίσουμε αυτές τις αντιδράσεις και όχι να τις ξεπεράσουμε έστω και σταδιακά.
Πιο πρόσφατες έρευνες – συχνά από τους ίδιους επιστήμονες – αμφισβητούν το κεντρικό επιχείρημα αυτού του αφηγήματος. Η αμυγδαλή βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος για μια ακόμη φορά. Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι η αμυγδαλή δεν αντιδρά σε αποκλειστικά φοβικά ερεθίσματα και είναι εξαιρετικά ευαισθητοποιημένη σε συναισθηματικά φορτισμένες πληροφορίες που προέρχονται από το περιβάλλον. Αυτή είναι μια μικρή, αλλά σημαντική διαφοροποίηση που υποδηλώνει ότι ανάλογα με την εργασία ή την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε, η αμυγδαλή είναι ικανή να προκαλεί διαφοροποιημένες αντιδράσεις. Ερευνητές διαπίστωσαν ότι πράγματι στην περίπτωση των αρνητικών προκαταλήψεων, ενεργοποιούνταν η αμυγδαλή όπως και στις προηγούμενες μελέτες. Ωστόσο, παρατηρήθηκε ενεργοποίηση της αμυγδαλής ακόμα και όταν οι συμμετέχοντες ήταν θετικά διακείμενοι στα πρόσωπα που έβλεπαν. Όταν στη συνέχεια αξιολογήθηκαν πρόσωπα με κλίμακα που στη μια της άκρη είχε ακραία αρνητικές και στην άλλη ακραία θετικές τιμές, οι αντιδράσεις της αμυγδαλής διέτρεξαν όλους τους βαθμούς της κλίμακας. Με άλλα λόγια, η αμυγδαλή δεν είναι απλά το κέντρο του φόβου και η ενεργοποίησή της δεν υποδηλώνει πάντοτε προκατάληψη.
Σε μια άλλη έρευνα, οι επιστήμονες έβαλαν τους συμμετέχοντες να χωρίσουν τους ανθρώπους των φωτογραφιών σε κάποιες κατηγορίες, η μια σχετική με την φυλή τους και η άλλη σε ομάδα που περιελάμβανε όλες τις φυλές. Οι επιστήμονες παρατήρησαν με ενδιαφέρον ότι η αμυγδαλή δεν εστίαζε στην πληροφορία της φυλής, αλλά αντιδρούσε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εργασίας που είχαν να κάνουν οι συμμετέχοντες. Αυτό μας λέει ότι η λειτουργία της αμυγδαλής δεν προϋποτίθεται ότι περιλαμβάνει τη φυλετική διάκριση, αλλά ότι περισσότερο εντοπίζει την κοινωνική κατάσταση και απαντά στην κοινωνική κατηγοριοποίηση που έχει σημασία σε κάθε δεδομένη στιγμή.
Αντί να διαψεύσουν την εξελικτική προσέγγιση, αυτά τα ευρήματα απλώς μας προκαλούν να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας για τη χρησιμότητα της κοινωνικής κατηγοριοποίησης ακόμα και στην αυγή της ανθρωπότητας – μπορεί να ήταν απαραίτητο να αναγνωρίζουμε άμεσα ένα μέλος της εξω-ομάδας με φυλετικά κριτήρια και εξίσου βοηθητικό να εντοπίζουμε γρήγορα αν ένα μέλος της δικής μας ομάδας ανήκει σε μια γειτονική εχθρική φυλή. Αν αναλογιστούμε ότι οι διαχωρισμοί ανάμεσα στην ενδο-ομάδα και την εξω-ομάδα δεν εμπίπτουν σε φυλετικές κατηγορίες, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η φυλή δεν είναι αποκλειστικά βιολογικά καθορισμένη, αλλά μια κοινωνική κατασκευή με μια σημασία την οποία αναγνωρίζει η αμυγδαλή μας. Με άλλα λόγια, αν ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στην γρήγορη επεξεργασία της πληροφορίας που έχει κοινωνική αξία, μπορεί να είναι στο χέρι μας να επανακαθορίσουμε τι είναι κοινωνικά σημαντικό. Και ίσως αντί να υποχρεωνόμαστε να συγκαλύπτουμε τις προκαταλήψεις μας και να βιώνουμε τη σύγχυση της σύγκρουσης του ασυνειδήτου με το υπερεγώ, η τρέχουσα άποψη των επιστημόνων προτείνει να αξιολογήσουμε εκ νέου το κοινωνικό μας περιβάλλον με τρόπο που να μην αντιλαμβάνεται τη φυλή ως την πιο σημαντική πληροφορία.
-5 τρόποι για να εμποδίσετε το ρατσιστή μέσα σας
Ποιες είναι οι συνέπειες αυτού του νέου τρόπου σκέψης γύρω από τη λειτουργία του εγκεφάλου σε σχέση με την κατανόηση της προκατάληψης και με ποιο τρόπο μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να περιορίσουμε τις προκαταλήψεις μας;
Αρχικά αυτή η νέα γνώση για τον εγκέφαλο αποκαλύπτει ότι δεν πρόκειται για ένα διαβαθμισμένο όργανο που μαρτυρά μονάχα την πρόοδο του είδους μας. Αντί να σκεφτόμαστε με όρους δυϊσμού – πρωτόγονος/εξελιγμένος, συναίσθημα/σκέψη, μεταιχμιακό σύστημα/νεοφλοιός, κατανοούμε σήμερα πόσο πιο πολύπλοκος είναι ο εγκέφαλος.
Πέρα από αυτή τη γνώση, τα νέα ευρήματα των ερευνών δείχνουν ότι οι αυτόματες διεργασίες μας (επομένως και οι προκαταλήψεις μας) δεν είναι αμετάβλητες και ότι μπορούμε να αναπτύξουμε νέα πρότυπα συμπεριφοράς που θα γίνουν μέρος της φύσης μας.
Ένα καθημερινό παράδειγμα για το πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε ότι κανείς από εμάς δεν γεννιέται γνωρίζοντας πώς να οδηγεί, αλλά οι περισσότεροι ενήλικες δεν αναρωτιούνται καν για την ικανότητα τους αυτή και πώς την απέκτησαν.
Κάποια μέρα και η ισότητα μπορεί να γίνει όπως η οδήγηση: μια δεξιότητα που κάποτε μάθαμε, αλλά είναι πια δεύτερη φύση για εμάς.
Με ποιο τρόπο μπορείτε λοιπόν να εμποδίσετε το ρατσιστή μέσα σας;
Υπάρχουν πολλοί φυσικά, αλλά εδώ προτείνουμε έξι, εμπνευσμένους από τις έρευνες στις οποίες αναφερθήκαμε νωρίτερα.
Δεσμευτείτε ενεργά στις αρχές της ισότητας.
Αναγνωρίστε ότι οι προκαταλήψεις δεν σας αντιπροσωπεύουν όσο οι αξίες σας και προσδιορίζεστε εξίσου από το ασυνείδητο όσο και το συνειδητό σας εαυτό.
Αναγνωρίστε τις διαφοροποιήσεις, μην προσποιείστε ότι δεν σας αφορούν.
Επιδιώξτε να δημιουργήσετε φιλικές σχέσεις με διαφορετικούς ανθρώπους για να αυξήσετε την εξοικείωση του εγκεφάλου σας με την ετερότητα και να διευρύνετε τον ορίζοντά σας.
Είναι φυσικό να εστιάζετε στις διαφορές των ανθρώπων γύρω σας, αλλά προσπαθήστε συνειδητά να αναγνωρίστε τα κοινά σημεία, κοινά ενδιαφέροντα και τους στόχους που μπορεί να σας συνδέουν με τους άλλους ανθρώπους.
Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με περιστατικά απροκάλυπτης προκατάληψης, αντιδράστε. Γιατί; Επειδή αυτό θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε και να ενισχύσετε ένα πρότυπο συμπεριφοράς για τον ίδιο σας τον εαυτό και τους ανθρώπους γύρω σας παρέχοντας ταυτόχρονα βοήθεια σε εκείνους που γίνονται αποδέκτες της προκατάληψης και των διακρίσεων.
Αυτά τα βήματα μπορείτε να τα κάνετε σήμερα, ενώ περιμένετε τον κόσμο να αλλάξει.
Όμως, οι έρευνες και τα αποτελέσματά τους δεν αφορούν μόνο προσωπικά τον καθέναν από εμάς. Η στιγμιαία αντίδραση του αστυνομικού που πυροβολεί έναν άοπλο έγχρωμο μπορεί να μην διαφέρει και τόσο από τη δική σου.
Αντί να αναρωτιόμαστε αν κάποιος είναι ρατσιστής μπορούμε να επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε τρόπους ώστε το κοινωνικό μας περιβάλλον να είναι δυσμενές στην εκδήλωση τέτοιων φαινομένων χωρίς να πιστεύουμε σε «μαγικές» λύσεις.
Αναγνωρίζοντας την προκατάληψη ως μέρος της δομής του εγκεφάλου μας μπορούμε να αναζητήσουμε τρόπους αποτελεσματικής, αλλά λιγότερο θανατηφόρας αστυνόμευσης. Μπορούμε να διεκδικήσουμε οικονομική ισότητα ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες ώστε να μειώσουμε το άγχος που βιώνουν οι κοινότητες που γίνονται αποδέκτες διακρίσεων.
Τι μπορούν να κάνουν οι σχολικές περιφέρειες για να εξασφαλίσουν ότι οι δάσκαλοι θα αλληλεπιδρούν θετικά με κάθε άνθρωπο;
Με ποιο τρόπο η εκπαίδευση μπορεί να τους βοηθήσει να μειώσουν τις προκαταλήψεις τους;
Υπάρχουν πολλά πεδία μέσω των οποίων μπορείτε να εργαστείτε ενάντια στις προκαταλήψεις και της διακρίσεις, όμως όλα αυτά έχουν ένα κοινό σημείο: εμάς. Είμαστε ίσως μέρος του προβλήματος και μπορούμε όλοι να γίνουμε μέρος της λύσης.
Greater Good
Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA, υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
Από τους Jeremy Adam Smith και Rodolfo Mendoza-Denton
https://www.tromaktiko.gr
ΠΗΓΗ
Κυριακή, Αυγούστου 23, 2020
άρθρα-απόψεις
Κυριακή, Αυγούστου 23, 2020
Τουλουπάκη για τη διάρρηξη σπίτι της
«Εχω γίνει ο υπ΄αριθμόν ένα στόχος. Το επόμενο θα είναι να με σκοτώσουν!», ήταν η πρώτη αντίδραση της Εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη, μετά την περίεργη διάρρηξη στο σπίτι της, από όπου, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, οι άγνωστοι δράστες έκαναν άνω κάτω το γραφείο της και τα ντουλάπια που βρίσκονται στον χώρο, ψάχνοντας κάτι…
Σύμφωνα με την Μαίρη Μπενέα και τις dikografies.blogspot.com το περιστατικό της διάρρηξης στο σπίτι της κ. Τουλουπάκη, συνέπεσε με την αποκάλυψη των «Δικογραφιών» ότι, δεν έχει υποβληθεί αίτημα αντικατάστασης της από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, στο 11μελές Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, που αναμένεται να συνεδριάσει το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.
Οι «Δικογραφίες» επικοινώνησαν με την εισαγγελέα, η οποία επέστρεφε σήμερα από τη γεννέτειρα της, την Κρήτη και πληροφορήθηκε ότι, διέρρηξαν το σπίτι της, ενώ βρισκόταν εν πλω.
Η εισαγγελέας Διαφθοράς ήταν εξαιρετικά ανήσυχη για το τι μπορεί να συμβαίνει, καθώς δεν είχε ακόμη εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι της, μετά από τη διάρρηξη. Όπως είπε στις «Δικογραφίες» το πληροφορήθηκε από την οικιακή βοηθό, η οποία πήγε σήμερα πρωί – πρωί, για να καθαρίσει το σπίτι.
Η οικιακή βοηθός, ήταν ο άνθρωπος, που μπήκε πρώτος στο σπίτι της εισαγγελέα και αντίκρισε την καταστροφή, καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα της, οι διαρρήκτες δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο μέσα στο σπίτι, χωρίς ωστόσο να αφαιρέσουν τίποτα, πιθανόν, γιατί δεν βρήκαν αυτό, που έψαχναν…
Ήταν τέτοια η αγωνία ή η μανία τους, που όπως είπε η εισαγγελέας στις «Δικογραφίες» έψαχναν για έγγραφα, ακόμη και στο… πιάνο! Έντρομη η οικιακή βοηθός τηλεφώνησε στην εισαγγελέα, που ειδοποίησε την Αστυνομία.
Σύμφωνα με τα λόγια της κ. Τουλουπάκη, η οικιακή βοηθός έπαθε σοκ από το θέαμα και δεν ξαναμπήκε στο σπίτι, αλλά παρέμενε στο δρόμο, μέχρι την έλευση της αστυνομίας.
https://www.tromaktiko.gr/
πηγή: dikografies.blogspot.com Πηγή
Σύμφωνα με την Μαίρη Μπενέα και τις dikografies.blogspot.com το περιστατικό της διάρρηξης στο σπίτι της κ. Τουλουπάκη, συνέπεσε με την αποκάλυψη των «Δικογραφιών» ότι, δεν έχει υποβληθεί αίτημα αντικατάστασης της από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, στο 11μελές Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, που αναμένεται να συνεδριάσει το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου.
Οι «Δικογραφίες» επικοινώνησαν με την εισαγγελέα, η οποία επέστρεφε σήμερα από τη γεννέτειρα της, την Κρήτη και πληροφορήθηκε ότι, διέρρηξαν το σπίτι της, ενώ βρισκόταν εν πλω.
Η εισαγγελέας Διαφθοράς ήταν εξαιρετικά ανήσυχη για το τι μπορεί να συμβαίνει, καθώς δεν είχε ακόμη εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι της, μετά από τη διάρρηξη. Όπως είπε στις «Δικογραφίες» το πληροφορήθηκε από την οικιακή βοηθό, η οποία πήγε σήμερα πρωί – πρωί, για να καθαρίσει το σπίτι.
Η οικιακή βοηθός, ήταν ο άνθρωπος, που μπήκε πρώτος στο σπίτι της εισαγγελέα και αντίκρισε την καταστροφή, καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα της, οι διαρρήκτες δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο μέσα στο σπίτι, χωρίς ωστόσο να αφαιρέσουν τίποτα, πιθανόν, γιατί δεν βρήκαν αυτό, που έψαχναν…
Ήταν τέτοια η αγωνία ή η μανία τους, που όπως είπε η εισαγγελέας στις «Δικογραφίες» έψαχναν για έγγραφα, ακόμη και στο… πιάνο! Έντρομη η οικιακή βοηθός τηλεφώνησε στην εισαγγελέα, που ειδοποίησε την Αστυνομία.
Σύμφωνα με τα λόγια της κ. Τουλουπάκη, η οικιακή βοηθός έπαθε σοκ από το θέαμα και δεν ξαναμπήκε στο σπίτι, αλλά παρέμενε στο δρόμο, μέχρι την έλευση της αστυνομίας.
https://www.tromaktiko.gr/
πηγή: dikografies.blogspot.com Πηγή
Σάββατο, Αυγούστου 22, 2020
Τρίκαλα
Σάββατο, Αυγούστου 22, 2020
Στις 2 Σεπτεμβρίου η πανσέληνος του «καλαμποκιού» στα Τρίκαλα
lifestyle
Σάββατο, Αυγούστου 22, 2020
Μαγκουάιρ: Ο καβγάς άρχισε όταν χαράκωσαν την αδελφή του
Καταιγιστικές είναι οι πληροφορίες αναφορικά με την υπόθεση του Χάρι Μαγκουάιρ, για όσα συνέβησαν στα Ματογιάννια της Μυκόνου.
Σύμφωνα με το Mykonos Voice, όλα ξεκίνησαν όταν ο αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ δέχτηκε απειλές και ύβρεις μιας παρέας συμπατριωτών του.
Μάλιστα ένας εξ αυτών επιτέθηκε στην αδελφή του που ήταν στην παρέα και με αιχμηρό αντικείμενο την χαράκωσε στο μπράτσο.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο τα αίματα άναψαν για τα καλά και βλέποντας την αδελφή του σε αυτήν την κατάσταση ο Χάρι Μαγκουάιρ έγινε έξαλλος και τους επιτέθηκε. Ο ποδοσφαιριστής κατάφερε χτυπήματα στους άνδρες. Στο περιστατικό επενέβησαν αστυνομικοί που περιπολούσαν με πολιτικά ρούχα. Αρχικά δεν κατάλαβαν τι προκάλεσε τον καβγά, ενώ δεν αναγνώρισαν τον ποδοσφαιριστή της Μάντσεστερ Γιουνάιντετ αμέσως.
Ο Μαγκουάιρ σε έξαλλη κατάσταση προσπάθησε να εξηγήσει τι ακριβώς είχε συμβεί αλλά η εντολή των αστυνομικών ήταν να προσέλθουν άπαντες στο αστυνομικό τμήμα για τα περαιτέρω.
Σχετικά με τη "δωροδοκία"
Φτάνοντας εκεί από καμία πηγή του ρεπορτάζ δεν επιβεβαιώνεται ότι χειροδίκησε εναντίον αστυνομικού ή οποιοδήποτε άλλου ο αρχηγός
της Γιουνάιντεντ. Μάλιστα, ρώτησε χωρίς να γνωρίζει όπως ήταν φυσικό τις διαδικασίες στην Ελλάδα, ποιο θα έπρεπε να είναι το ποσό (πέναλτι) που θα έπρεπε να πληρώσει, όπως συμβαίνει στην Αγγλία σε ανάλογα περιστατικά, ώστε να τελειώσει το συμβάν και να αποχωρήσουν όλοι από το τμήμα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μια παρεξήγηση της στιγμής και ασυνεννοησία κατέληξε να κατηγορείται για υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας των αστυνομικών ο Μαγκουάιρ, ο οποίος έμεινε έκπληκτος και σοκαρισμένος από την τροπή που πήρε η υπόθεση.
Από την πρώτη στιγμή επικοινώνησε με τους δικούς του ανθρώπους και με ιδιωτικό αεροσκάφος ο πατέρας του μέσω Μυκόνου έφτασε χτες βράδυ στην Σύρο.
Μαζί του βρίσκεται ένας δικηγόρος της ομάδας και δυο ατζέντηδες, ενώ από ελληνικής πλευράς τον εκπροσωπούν τρεις Έλληνες νομικοί. Στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή είναι η ομάδα του και είναι σε ανοιχτή επικοινωνία μαζί του καθώς ο ποδοσφαιριστής είναι σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες του MykonosVoice οι εκπρόσωποι του ποδοσφαιριστή διαψεύδουν κατηγορηματικά ότι το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον ξυλοδαρμό πρώτα από την βρετανική Sun και κατόπιν σε όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη είναι από το περιστατικό.
https://www.enikos.gr
ΠΗΓΗ: Mykonos Voice
Σύμφωνα με το Mykonos Voice, όλα ξεκίνησαν όταν ο αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ δέχτηκε απειλές και ύβρεις μιας παρέας συμπατριωτών του.
Μάλιστα ένας εξ αυτών επιτέθηκε στην αδελφή του που ήταν στην παρέα και με αιχμηρό αντικείμενο την χαράκωσε στο μπράτσο.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο τα αίματα άναψαν για τα καλά και βλέποντας την αδελφή του σε αυτήν την κατάσταση ο Χάρι Μαγκουάιρ έγινε έξαλλος και τους επιτέθηκε. Ο ποδοσφαιριστής κατάφερε χτυπήματα στους άνδρες. Στο περιστατικό επενέβησαν αστυνομικοί που περιπολούσαν με πολιτικά ρούχα. Αρχικά δεν κατάλαβαν τι προκάλεσε τον καβγά, ενώ δεν αναγνώρισαν τον ποδοσφαιριστή της Μάντσεστερ Γιουνάιντετ αμέσως.
Ο Μαγκουάιρ σε έξαλλη κατάσταση προσπάθησε να εξηγήσει τι ακριβώς είχε συμβεί αλλά η εντολή των αστυνομικών ήταν να προσέλθουν άπαντες στο αστυνομικό τμήμα για τα περαιτέρω.
Σχετικά με τη "δωροδοκία"
Φτάνοντας εκεί από καμία πηγή του ρεπορτάζ δεν επιβεβαιώνεται ότι χειροδίκησε εναντίον αστυνομικού ή οποιοδήποτε άλλου ο αρχηγός
της Γιουνάιντεντ. Μάλιστα, ρώτησε χωρίς να γνωρίζει όπως ήταν φυσικό τις διαδικασίες στην Ελλάδα, ποιο θα έπρεπε να είναι το ποσό (πέναλτι) που θα έπρεπε να πληρώσει, όπως συμβαίνει στην Αγγλία σε ανάλογα περιστατικά, ώστε να τελειώσει το συμβάν και να αποχωρήσουν όλοι από το τμήμα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μια παρεξήγηση της στιγμής και ασυνεννοησία κατέληξε να κατηγορείται για υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας των αστυνομικών ο Μαγκουάιρ, ο οποίος έμεινε έκπληκτος και σοκαρισμένος από την τροπή που πήρε η υπόθεση.
Από την πρώτη στιγμή επικοινώνησε με τους δικούς του ανθρώπους και με ιδιωτικό αεροσκάφος ο πατέρας του μέσω Μυκόνου έφτασε χτες βράδυ στην Σύρο.
Μαζί του βρίσκεται ένας δικηγόρος της ομάδας και δυο ατζέντηδες, ενώ από ελληνικής πλευράς τον εκπροσωπούν τρεις Έλληνες νομικοί. Στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή είναι η ομάδα του και είναι σε ανοιχτή επικοινωνία μαζί του καθώς ο ποδοσφαιριστής είναι σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες του MykonosVoice οι εκπρόσωποι του ποδοσφαιριστή διαψεύδουν κατηγορηματικά ότι το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον ξυλοδαρμό πρώτα από την βρετανική Sun και κατόπιν σε όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη είναι από το περιστατικό.
https://www.enikos.gr
ΠΗΓΗ: Mykonos Voice
Κυνήγι-ψάρεμα
Σάββατο, Αυγούστου 22, 2020
Αράχνη σε στάση επίθεσης κάτω απο το φύλλο.
άρθρα-απόψεις
Σάββατο, Αυγούστου 22, 2020
6 σημάδια ότι έχεις υψηλή τεστοστερόνη
Το να προσπαθείς να εξισορροπήσεις τα επίπεδα των ορμονών σου είναι σαν ένας ντελικάτος χορός. Το ενδοκρινικό σύστημα παράγει οιστρογόνα, τεστοστερόνη και προγεστερόνη, όπως και διάφορες άλλες ορμόνες. Η μία αλληλεπιδρά με την άλλη. Πολλές φορές όμως χωρίς επιτυχία. “Οι ορμόνες μας παίζουν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του οργανισμού, όπως και του μεταβολισμού. Ρυθμίζουν τις διάφορες χημικές αντιδράσεις και μας βοηθούν να διατηρήσουμε την ομοιόσταση και την εσωτερική ισορροπία,” εξηγεί η Natalya Fazylova. Η Natalya είναι σύμβουλος υγείας στο Rebalance της Νέας Υόρκης.
Οι δύο κύριες αναπαραγωγικές ορμόνες μίας γυναίκας είναι τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, αλλά τυχαίνει να παράγουμε και τεστοστερόνη. “Μερικές φορές τα επίπεδα παραγωγής της ξεφεύγουν και καταλήγουμε να έχουμε διάφορα συμπτώματα και δυσλειτουργίες,” αναφέρει.
Τι προκαλεί η τεστοστερόνη στο γυναικείο σώμα;
Στις γυναίκες, η ορμόνη παράγεται από τα ωάρια και τους επινεφριδιακούς αδένες. Έτσι, όταν παράγεται υψηλή τεστοστερόνη, πιθανότητα θα υπάρχουν και διάφορα συμπτώματα: “Το πιο σύνηθες είναι οι Πολυκυστικές Ωοθήκες και Συγγενής υπερπλασία των Επινεφριδίων,” εξηγεί η Fazylova. Οι πολυκυστικές ωοθήκες προκαλούν διάφορες διαταραχές στον κύκλο. Δυσκολίες στο να μείνει κάποια έγκυος, ανδρική τριχοφυΐα, ακμή και αύξηση του βάρους.”
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης μπορούν να επηρεάσουν διάφορες λειτουργίες, όπως τις ανωμαλίες στον κύκλο. Την αυξημένη τριχοφυΐα (ή και τριχόπτωση), ακμή, αυξημένη μυϊκή δύναμη και αλλαγή στο βάρος. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε διάφορες επιπλοκές, μερικά από τα πιο σημαντικά είναι: στειρότητα, αδυναμία, παχυσαρκία, κατάθλιψη, καρδιακά προβλήματα, και διαβήτη τύπου 2.
Τι μπορείς να κάνεις για να τα αντιμετωπίσεις;
Αν μερικά από αυτά τα συμπτώματα σου φαίνονται γνώριμα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συμβουλευτείς κάποιο γιατρό. “Επισκέψου έναν ειδικό ώστε να μετρήσει μέσω του σάλιου και του αίματός σου, τα επίπεδα τεστοστερόνης καθώς και τις άλλες ορμόνες,” συμβουλεύει η Fazylova. Επειδή τα συμπτώματα της υψηλής τεστοστερόνης μπορεί να ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, έτσι θα λειτουργεί και η αγωγή σου. “Αφού βρεθεί η ρίζα του προβλήματος, οι θεραπείες για την υψηλή τεστοστερόνη συνήθως περιέχουν αλλαγή της καθημερινότητας, φαρμακευτική αγωγή και συμπληρώματα διατροφής.”
Οι αλλαγές στη καθημερινότητα είναι η απώλεια του περιττού βάρους, η ελάττωση της ζάχαρης και των επεξεργασμένων φαγητών, η άσκηση, η διαχείριση του άγχους και η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Η φαρμακευτική αγωγή και τα συμπληρώματα διατροφής χρειάζονται μόνο αν εκεί βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος.
https://www.tromaktiko.gr
ΠΗΓΗ
Οι δύο κύριες αναπαραγωγικές ορμόνες μίας γυναίκας είναι τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, αλλά τυχαίνει να παράγουμε και τεστοστερόνη. “Μερικές φορές τα επίπεδα παραγωγής της ξεφεύγουν και καταλήγουμε να έχουμε διάφορα συμπτώματα και δυσλειτουργίες,” αναφέρει.
Τι προκαλεί η τεστοστερόνη στο γυναικείο σώμα;
Στις γυναίκες, η ορμόνη παράγεται από τα ωάρια και τους επινεφριδιακούς αδένες. Έτσι, όταν παράγεται υψηλή τεστοστερόνη, πιθανότητα θα υπάρχουν και διάφορα συμπτώματα: “Το πιο σύνηθες είναι οι Πολυκυστικές Ωοθήκες και Συγγενής υπερπλασία των Επινεφριδίων,” εξηγεί η Fazylova. Οι πολυκυστικές ωοθήκες προκαλούν διάφορες διαταραχές στον κύκλο. Δυσκολίες στο να μείνει κάποια έγκυος, ανδρική τριχοφυΐα, ακμή και αύξηση του βάρους.”
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης μπορούν να επηρεάσουν διάφορες λειτουργίες, όπως τις ανωμαλίες στον κύκλο. Την αυξημένη τριχοφυΐα (ή και τριχόπτωση), ακμή, αυξημένη μυϊκή δύναμη και αλλαγή στο βάρος. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε διάφορες επιπλοκές, μερικά από τα πιο σημαντικά είναι: στειρότητα, αδυναμία, παχυσαρκία, κατάθλιψη, καρδιακά προβλήματα, και διαβήτη τύπου 2.
Τι μπορείς να κάνεις για να τα αντιμετωπίσεις;
Αν μερικά από αυτά τα συμπτώματα σου φαίνονται γνώριμα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συμβουλευτείς κάποιο γιατρό. “Επισκέψου έναν ειδικό ώστε να μετρήσει μέσω του σάλιου και του αίματός σου, τα επίπεδα τεστοστερόνης καθώς και τις άλλες ορμόνες,” συμβουλεύει η Fazylova. Επειδή τα συμπτώματα της υψηλής τεστοστερόνης μπορεί να ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, έτσι θα λειτουργεί και η αγωγή σου. “Αφού βρεθεί η ρίζα του προβλήματος, οι θεραπείες για την υψηλή τεστοστερόνη συνήθως περιέχουν αλλαγή της καθημερινότητας, φαρμακευτική αγωγή και συμπληρώματα διατροφής.”
Οι αλλαγές στη καθημερινότητα είναι η απώλεια του περιττού βάρους, η ελάττωση της ζάχαρης και των επεξεργασμένων φαγητών, η άσκηση, η διαχείριση του άγχους και η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Η φαρμακευτική αγωγή και τα συμπληρώματα διατροφής χρειάζονται μόνο αν εκεί βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος.
https://www.tromaktiko.gr
ΠΗΓΗ