Χθες το βράδυ με είχε καλέσει στην Καλαμπάκα ο εξαιρετικός επιστημονικός σύλλογος Μετεώρων Λιθόπολις να αναπτύξω το θέμα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Πολύς κόσμος, ακόμα και μαθητές, οι αρχές του τόπου, η μοναστική κοινότητα, οι βουλευτές κ.Παπακώστα και κ.Λιούτας. Με προσφωνούν, αρχίζω να αναπτύσσω το θέμα. Λίγο μετά εισέρχεται ο βουλευτής Τρικάλων και υπουργός Ενέργειας κΣκρέκας, που δεν τον γνωρίζω. Χαιρετά δεξιά αριστερά, αντιχαιρετά, διακόπτω την διάλεξη μέχρι να κάτσει. Ενοχλούμαι, αλλά λόγω ευγένειας δεν το δείχνω. Ρωτώ: "ποιός είστε;", μου λέει: "¨Σκρέκας, υπουργός Ενέργειας". "Καλώς ήλθατε", του λέω, "θα επαναλάβω αυτό που έλεγα για να το ακούσετε από την αρχή." Ολοκληρώνω την διάλεξη, θερμό χειροκρότημα. Ακολουθούν ερωτήσεις. Ένας διαπρεπής δικηγόρος με ρωτά την γνώμη μου για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Απαντώ ότι οι εξοπλισμοί και οι συμμαχίες είναι λαμπρά, θα ήθελα όμως να προστεθεί και η προβολή νομίμων διεκδικήσεων (άρθρο 14 Συνθήκης Λωζάννης για Ίμβρο-Τένεδο κλπ.) και μία εμπεριστατωμένη απάντηση στις καθημερινές προσβολές του Ερντογάν. Θα μπορούσε να θεωρηθεί εποικοδομητική κριτική ή και πρόταση προς την κυβέρνηση. Θύελλα χειροκροτημάτων. Αίφνης σηκώνεται ο κ.Σκρέκας και λέει ότι αυτά που λέω για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής του τον βάζουν σε αμφιβολίες για την αξία της ιστορικής μου ανάλυσης, με ρωτά αν είμαι πράγματι ιστορικός, πείθεται ότι είμαι και τέλος μου εκτοξεύει την μομφή ότι επειδή άσκησα κριτική στην κυβέρνηση ενώπιον εκπροσώπων της κυβέρνησης διέπραξα ΑΠΡΕΠΕΙΑ. Συγκρατώ την ψυχραιμία μου λόγω σεβασμού προς το ακροατήριο (έχω ισοπεδώσει με επιχειρήματα σε τηλεοπτικές εκπομπές δεκάδες υπουργούς πιό έμπειρους από τον Σκρέκα) και του απαντώ ότι δεν πήγα στην Καλαμπάκα για να λιβανίσω κομματικά, ότι με ευπρέπεια είπα την γνώμη μου και ότι στην δημοκρατία υπάρχουν και αντίθετες απόψεις (που δεν είπα μεταξύ μας και τίποτα ακραίο, στις δεκάδες ομιλίες μου σε όλη την Ελλάδα έχω πει πολύ χοντρά πράγματα παρουσία υπουργών και ουδείς εθίγη ή σηκώθηκε να φύγει). Εν τω μεταξύ το ακροατήριο είχε αρχίσει να σχολιάζει δυσμενώς την παρατήρηση Σκρέκα, αλλά αίφνης ο Ηγούμενος των Μετεώρων σηκώνεται και εγκαλεί οργισμένος το πολιτικό σύστημα για την στάση του έναντι των πατριωτικών ιδεωδών, της θρησκείας κλπ. Η αίθουσα σείεται από χειροκροτήματα, φωνές κλπ. Ο κ.Σκρέκας έχει εν τω μεταξύ εγκαταλείψει την αίθουσα, συνοδευόμενος από τον έτερο βουλευτή κ.Λιούτα. Η κυρία Παπακώστα, ευγενέστατη και γλυκύτατη, δηλώνει ότι θα παραμείνει για να μιλήσει. Επαναφέρω το ακροατήριο στο κλίμα πολιτισμένου διαλόγου, και ακολουθεί εξαιρετική συζήτηση για άλλη μία ώρα. Στο τέλος έρχονται δεκάδες άνθρωποι να μου σφίξουν το χέρι, να με συγχαρούν και να μου ζητήσουν συγγνώμη για την στάση του κ.Σκρέκα. Τα συμπεράσματα ας τα αξιολογήσουν οι ψηφοφόροι του νομού Τρικάλων. Και το κόμμα του φυσικά. Εγώ έχω μόνον να παρατηρήσω ότι η απέχθεια στην κριτική δεν ανήκει στην επικράτεια της δημοκρατίας. Ούτε της ευπρέπειας.